‘Héél véél olijven'

 

 

‘Kijk ik heb deze laten maken, neem er een paar mee om uit te delen’. Mijn oud-collega Marlou drukt me een paar gekleurde folders in A-5 formaat in mijn hand. ‘Veni Vidi Vieste (kom naar Vieste), geschikt voor iedereen die een puur Italiaanse ervaring wil hebben’, staat er.

 

Een paar maanden later bevinden we ons in de belofte van de folder en ieder woord is waar.

Vanaf het vliegveld worden we opgehaald door de familie Medina waar we zullen verblijven.

Eenmaal in de bergen stoppen we bij een uitkijkpunt waar we Vieste kunnen zien liggen. Het witte plaatsje ligt op een landpunt van hoge krijtrotsen en is omzoomd door de Adriatische zee. Het geeft je het gevoel dat je zomaar een Italiaanse roman binnen wandelt.

 

En dan begint ons Italiaanse leven. We krijgen een informatieve rondleiding door één van de olijfboomgaarden van de familie. Zij produceren een olijfolieblend van 3 verschillende soorten olijven. Daarna gaan we zelf plukken! Op de grond liggen fijnmazige netten rondom de bomen en met een soort elektrische harken ritsen we de olijven van de bomen.

Luigí en zijn zonen zijn razend enthousiast over de 2 meter lengte van Ruud, die goed werk verricht in de hoogste toppen. Uiteindelijk plukken we ruim 360 kilo olijven.

Natuurlijk hoort er een échte Italiaanse lunch bij; aan lange tafels in de boomgaard eten we een soort boerengerecht met groeten en brood, dat in één grote pan is gekookt. Diverse familieleden komen langs om die gekke Hollanders te bekijken die het warm vinden en in hun T-shirt buiten lopen (het is zonnig en + 23 graden).

 

De volgende dag gaan we naar de Coöperatie waar de olijven worden geperst tot olie.

Ook hier weer een rondleiding en informatie over het gehele persproces (met of zonder pit). Alles gaat in rap Italiaans, maar met 2 vertalers in de groep, is het best te volgen. Een fles olijfolie kopen, zal in ieder geval nooit meer hetzelfde zijn!

 

Het bezoeken van een gerestaureerd vissersplatform, de Trabucco, is ook heel bijzonder. Twee Italianen demonstreren ons hoe hier vroeger gevist werd, en laveren kwiek over de lange palen die tot ver over de zee reiken en waaraan het enorme net is bevestigd. De vangst is hilarisch, wat kleine visjes en een enorme kwal! Daarna met Luigí naar één van zijn oudste boomgaarden, waar bomen van 400 jaar oud staan, die nog steeds olijven geven.

 

We hebben ook nog genoeg tijd om een écht vakantiegevoel te krijgen. We dwalen door het oude gedeelte van Vieste. Met zijn smalle straatjes, trappen en prachtige pleintjes. We zitten op terrasjes, drinken koffie en wijn en overal worden lekkere hapjes bij geserveerd.

We zwemmen in zee, wandelen langs het mooie strand van Vieste en maken nieuwe vrienden, waaronder een kleine rode kater die we Pucci dopen. We eten de lekkerste pizza en de laatste avond maken we zelf pasta met Michaéla.

 

Te snel is het voorbij en vrijdag om 05.15 u. stappen we in het busje voor de tocht van 2,5 uur terug naar het vliegveld in Bari. Wat een bijzondere en gezellige dagen waren het.

Vieste wat ons betreft: Arrivederci……………………..!

​

​

                                                                                                        November 2019