‘50 jaar is zó voorbij‘
​
‘Wil je wat schrijven voor de Glossy t.b.v. ons 50 jarig bestaan?’
Altijd leuk zo’n verzoek, maar wát ga je schrijven? Eerst maar eens in de geschiedenis duiken.
Ooit kreeg ik het boekje ‘de meisjes van Schoevers’. Niet echt een sexy titel, wel een leuk boek over de ontwikkeling van ons vak. De eerste secretaresse opleiding startte al in 1913, ruim 100 jaar geleden!
Het boekje zet me aan het denken hoe ik zelf in dit beroep terecht gekomen ben. Een kleine reis door de tijd laat zien, dat 50 jaar zó voorbij is:
Het is 1977. Met een trillend vingertje druk ik om de bel. ‘Kom maar boven’, klinkt het blikkerig door de intercom. Met mijn map Kinderpostzegels onder mijn arm geklemd, stap ik het kantoor van mijn tante binnen. Er staan grote bureaus met daarop zware typemachines, agenda’s, perforators en kaartenbakken. Langs de wanden staan kasten met dossiermappen. Een man in een krijtpak met een grote sigaar komt uit de kamer ernaast gelopen. Ik kijk mijn ogen uit en vind het geweldig!
Het is 1987. ‘Komt u even koffie brengen juffrouw’, klinkt het dwingend door de telefoon. Voorzichtig loop ik met een blad de trap af naar de vergaderzaal, die blauw staat van de sigarettenrook. Ik werk als assistente voor een directiesecretaresse. Ze is aardig; de directeur is vreselijk. Een rok dragen is verplicht en iedereen die niet getrouwd is, spreekt hij aan met ‘juffrouw’.
We typen de hele dag op onze zware elektrische typemachines brieven, memo’s en notulen met drie doorslagen van dun papier in roze, blauw en geel. Er staat één computer met Word en Multiplan en een kleine matrixprinter, heel modern vind ik!
Het is 1997. ‘Ik heb het als eerste bij jou laten installeren’, roept mijn baas vanuit zijn kantoor.
Ik noem hem bij zijn voornaam en zit dagelijks tegenover hem met de postmap en neem brieven op in steno die ik uitwerk in Wordperfect. Hij heeft net autotelefoon gekregen en belt me sindsdien binnen 5 minuten nadat hij vertrokken is! En nu krijgen we Internet. Met de hele afdeling staan we om mijn scherm. De lay-out is eenvoudig en het gaat allemaal traag, maar wat is dit bijzonder!
Het is 2007. Ik werk voor een team psychologen in een groot cliënt informatie systeem. Iedereen heeft e-mail en het faxapparaat staat stoffig in een hoekje. De leidinggevenden bellen zich suf met hun blackberries en af en toe organiseren we een videoconferentie; met onscherp beeld en vertraging in het geluid. We googlen, krijgen een intranet en vragen conference calls aan. Techniek staat voor niets!
Het is 2017. ‘Wat vind jij?’, vraagt ze, terwijl ze op de hoek van mijn bureau zit. Ik werk tijdelijk als ZZP-er voor een inspirerende vrouw. Op mijn bureau staan twee schermen, aangesloten op een netwerk. Word, Excel, Outlook en OneNote zijn mijn belangrijkste tools. Ik plan, denk mee, scrum, doe voorstellen voor verbeteringen en vind mijn beroep steeds leuker worden!
Het is 2027. Via de hyperloop reis ik naar mijn werk. Onderweg verstuur ik informatie met mijn quantum computer, die mijn leidinggevende op haar horloge leest. Gisteren is Office 565 geïnstalleerd en om 10.00 u. hebben we overleg via een hologram. Vanavond heeft de NVD een workshop in 6D georganiseerd over de toekomst van ons beroep ...
​
​
april 2020
